Takovski grm
Takovo je mesto koje se vezuje za stvaranje moderne srpske države. U Takovu je na Cveti 1815. godine u dolini reke Dičine među stoletnim hrastovima, doneta konačna odluka o podizanju II Srpskog ustanka pod vođstvom Miloša Obrenovića. Pedeset godina kasnije prilikom posete Takovu, Milošev sin, knez Mihailo ustanovio je tradiciju Takovskog grma otkupivši zemljiše oko stoletnih hrastova, a koji narod u znak zahvalnosti naziva Kneževe livade. Za vreme vladavine kralja Milana Obrenovića, narod okruga Rudničkog podiže 1887. godine spomenik pod Takovskim grmom u znak zahvalnosti knezu Milošu i ustanicima a na kome su ispisani stihovi Ljubomira Nenadovića : ,,Ovaj grm će vreme da osuši i kameni stub će da poruši al’ Srbija večito stajaće i Miloša ime spominjaće.” Prema srpskoj tradiciji dok postoji država Srbija u Takovu mora biti hrast koji lista. Takovski grm se vezuje i za tragičnu sudbinu dinastije Obrenović.
Kako izgleda znamenito mesto ,,Takovski grm” u večernjim satima možete videti ovde.
spomen-skupina takovski ustanak
Figuralna kompozicija izrađena je za svetsku izložbu u Parizu 1900. godine na koju zbog nemogućnosti transporta nikada nije otišla delo je rodonačelnika vajarstva Petra Ubavkića. Skluptura na kojoj se nalaze Knez Miloš i arhimandrit Melentije Pavlović u trenutku proglašenja ustanka tavorila je u ateljeu Petra Ubavkića, a nakon II svetskog rata i u depou Narodnog muzeja čitavih 90 godina da bi konačno 1990. godine odneta na livenje i postavljena u prigodni ambijent u Takovu. Bronzana kopija postavljena je 2004. godine ispred Vlade Republike Srbije u ulici Kneza Miloša. ,,Kompozicija ,,Takovski ustanak je istorijsko i patriotsko delo jer budi i oživljava u svakog posmatrača : veru, nadu i patriotizam na lepšu budućnost Srbinovu.”
crkva brvnara
Crkva posvećena Svetom Đorđu jedna je od najstarijih crkava u Srbiji ovog tipa, a ujedno i jedna od najpoznatijih. Usko je povezana sa događajima vezanim za ustanički period. Podignuta je 1795. godine na mestu starije građevine iz 1724. godine. Knez Miloš se nakon sloma I Srpskog ustanka predao Turcima upravo ispred crkve u Takovu i na taj način formalno priznao tursku vlast. Nedugo potom na Cveti 1815. godine nakon jutarnjeg bogosluženja u crkvi Miloš Obrenović objavljuje da kreće u novi boj protiv Turaka. Okupljeni ustanici su se u crkvi pričestili i međusobno zakleli na vernost, a zatim uputili u dolinu reke Dičine gde ih je među šumom stoletnih hrastova čekao veći broj ljudi spremnih na borbu i početak konačnog oslobođenja od Osmanlijske vlasti.
